इदमेव हि निर्णीतं पैशुन्याद् दुःखसंगमः।
अन्यार्थं खनतो गर्तं कूपे पातः सुनिश्चितः॥
Malice leads to misery; digging pits for others ensures one’s own fall.
All Shlokas
Page 616 of 1110
इदमेव हि निर्णीतं पैशुन्याद् दुःखसंगमः।
अन्यार्थं खनतो गर्तं कूपे पातः सुनिश्चितः॥
Malice leads to misery; digging pits for others ensures one’s own fall.
इदमेव हि पाण्डित्यं चातुर्यमिदमेव हि।
इदमेव सुबुद्धित्वम् आयादल्पतरो व्ययः॥
True wisdom, intelligence, and discretion lie in attaining much with little expense.
इदमेव हि पाण्डित्यम् इयमेव कुलीनता।
अयमेव परो धर्म आयादल्पतरो व्ययः॥
Real knowledge, nobility, and virtue reflect in wise spending and minimal waste.
इदानीं तीव्राभिर्दहन इव भाभिः परिगतो
ममाश्चर्यं सूर्यः किमु सखि रजन्यामुदयते।
अयं मुग्धे चन्द्रः किमिति मयि तापं प्रकटयत्य्
अनाथानां बाले किमिह विपरीतं न भवति॥
Now the sun seems to rise in the night, the moon burns me—such reversals are natural for the helpless in love.
इदानीं तु मया ज्ञातं त्यागान् नास्ति परं सुखम्।
नास्ति विद्यासमं चक्षुर् नास्ति चक्षुःसमं बलम्॥
I now realize that renunciation is the highest bliss, knowledge is the truest eye, and insight is the strongest strength.
इदानीं प्लक्षाणां जठरदलविश्लेषचतुरः
शिखानामाबन्धः स्फुरति शुकचञ्चूपुटनिभः।
ततः स्त्रीणां हन्त क्षममधरकान्तिं कलयितुं
समन्तान् निर्याति स्फुटसुभगरागं किसलयम्॥
Now even the tender mango shoots seem to sprout crimson, ready to compete with the lips of women.
इदानीं वंशीनां शबरमिथुनोच्छृङ्खलरहः-
क्रियासख्येनालं गिरिवनसरिद्ग्रामसुहृदाम्।
स्फुरल्लोमश्यामच्छगलशिशुकर्णप्रतिसम-
च्छदाग्राभिस् त्वग्भिर्वलयितकरीरास् तटभुवः॥
The bamboo groves now host wild deer and goat kids, becoming joyful witnesses to tribal love in forests and rivers.
इदानीं सन्तु काव्यानि बहूनि जगतीतले।
यदादर्शमयं काव्यम् आद्यं तत् तु तदेव हा॥
Let there be many poems in the world now, but the first poetic mirror remains matchless.
इदानीमङ्गमक्षालि रचितं चानुलेपनम्।
इदानीमेव ते कृष्ण धूलीधूसरितं वपुः॥
I just bathed and perfumed myself, and now, O Krishna, your dust-covered form sullies me again.
इदानीमर्घन्ति प्रथमकलमच्छेदमुदिता
नवाग्रान्नस्थालीपरिमलमुचो हालिकगृहाः।
उदञ्चद्दोर्वल्लीरणितवलयाभिर्युवतिभिर्
गृहीतप्रोत्क्षिप्तभ्रमितमसृणोद्गीर्णमुशलाः॥
In the farmer’s houses, pounding rice and laughter echo as fresh harvests are joyfully celebrated.
Contribute to the Collection
Help us expand this library of wisdom! If you know a Shloka or Subhashitam that isn't yet featured, please share it with our community.
Submit Your ShlokaYour contributions are greatly appreciated. 🙏