All Shlokas

काचिद् विहृत्य किल कन्तुककेलिरङ्गाद्
भूरेणुरूषिततनुर्निरगान्मृगाक्षी।
उत्फुल्लपङ्कजवने सुचिरं चरित्वा
किञ्जल्करेणुपरिधूसरितेव लक्ष्मीः॥

After play with her lover, a doe-eyed woman steps into a lotus grove. Her dusty, flushed body mirrors Goddess Lakṣmī — who appears as if bathed in pol...

beauty (1797) lakshmi (64) love (1567) dust (29) lotus (346) woman (157) play (46) forest (145) goddess (297) nature (950)

का चिन्ता मम जीवने यदि हरिर्विश्वंभरो
गीयते नो चेदर्भकजीवनाय जननीस्तन्यं कथं निर्ममे।
इत्यालोच्य मुहुर्मुहुर्यदुपते लक्ष्मीपते केवलं
त्वत्पादाम्बुजसेवनेन सततं कालो मया नीयते॥

“Why worry in life if I sing of Hari? If not for God, why did my mother give me milk?” The poet devotes all time to worshiping Kṛṣṇa’s lotus feet, rej...

devotion (933) krishna (233) mother (35) surrender (223) song (10) life purpose (4) spiritual practice (19) time (242) reflection (267) bhakti (70)

Contribute to the Collection

Help us expand this library of wisdom! If you know a Shloka or Subhashitam that isn't yet featured, please share it with our community.

Submit Your Shloka

Your contributions are greatly appreciated. 🙏

Shloka.Sanskrit.Today

काचिन्निदेशाज्जरतीजनानां
कुलोचितं किंचिदिहालपन्ती।
कुञ्जद्रुमालेखनमाचरन्ती
संज्ञापितालीभिरभूत् सलज्जा॥

काचिन्मृगाक्षी प्रियविप्रयोगे
गन्तुं निशापारमपारयन्ती।
उद्गातुमादाय करेण वीणाम्
एणाङ्कमालोक्य शनैरहासीत्॥

काचे मणिर्मणौ काचो येषां बुद्धिः प्रवर्तते।
न तेषां संनिधौ भृत्यो नाममात्रोऽपि तिष्ठति॥

काचो मणिर्मणिः काचो येषां तेऽन्ये हि देहिनः।
सन्ति ते सुधियो येषां काचः काचो मणिर्मणिः॥

काञ्चनाङ्गि कमनीयकलापौ कञ्चुलीकवचितौ लिकुचौ ते।
पाणिना ननु वहामि मुहूर्तं देहि
मेऽधरमणिं तव दास्यम्॥

Contribute to the Collection